دختری از نسل انتظار

شرح دعاي غريق در زمان غيبت 

جلسات اخلاق حضرت آيت الله مجتبي تهراني

عبدالله بن سنان از اصحاب بزرگوار امام صادق(علیه‌السلام)، در روایتی از ایشان نقل می‌کند که:

سَتُصِيبُكُمْ شُبْهَةٌ فَتَبْقَوْنَ بِلَا عَلَمٍ يُرَى وَ لَا إِمَامٍ هُدًى لَا يَنْجُو مِنْهَا إِلَّا مَنْ دَعَا بِدُعَاءِ الْغَرِيقِ قُلْتُ وَ كَيْفَ دُعَاءُ الْغَرِيقِ

قَالَ تَقُولُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِي‌ عَلَى‌ دِينِكَ فَقُلْتُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي

عَلَى دِينِكَ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ وَ لَكِنْ قُلْ كَمَا اَقُولُ يَا مُقَلِّبَ‌ الْقُلُوبِ‌ ثَبِّتْ‌ قَلْبِي‌ عَلَى‌ دِينِكَ.

…………….  مطلب اساسی در این روایت این است که حضرت فرموده‌اند:

در زمان غیبت، که دسترسی به امام نداری، گاهی در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده می‌کنند.

این‌طور نیست؟ ریشه کار را می‌خواهند بزنند.

ادامه »

سفارش امام (ره) به نمایندگان در مورد خطر رياست

افتتاح اوّلين دوره مجلس شوراى اسلامى بود. نمايندگان در حسينيه جماران خدمت امام (ره) رسيدند و نماينده اوّل تهران در تجليل از حضرت امام (ره) سخنانى ايراد كرد و ضمن سخنانش گفت: بنفسى أنت، بنفسى أنت. يعنى جان من به قربانت. امام (ره) فرمود: من گله دارم از اين سخنان، مى ‏ترسم حرف هاى شما در روح من اثربگذارد. امام از همان روز اوّل، مواظبت از نفس و خطر رياست را به نمايندگان گوشزد كردند.

                                                                                                  از سلسه خاطرات تبليغي استاد قرائتي 

* مطالعه به سبک علامه جعفری(ره)

از مرحوم علامه محمدتقى جعفرى (ره) شنيدم كه مى‏ فرمود: در نجف مشغول مطالعه بودم و در حين مطالعه فتيله چراغ نفتى بالا آمده و دود زده بود. دود همه اتاق را گرفته و به خارج اتاق رفته بود. طلبه ‏ها به حجره من هجوم آوردند و در را باز كردند، ديدند كه من مشغول مطالعه هستم. وقتى از اتاق بيرون آمدم تازه فهميدم، اتاقم پر از دود بوده ولى من غرق مطالعه بوده ‏ام و متوجّه آن نشدم.

 * درس را فهميده ‏اى، امّا ابتكار ندارى!

روزى يكى از شاگردان، تقريرات و نوشته ‏هاى خود را تقديم استاد كرد. استاد نوشته ‏ها را مطالعه كرده و گفت: درس را خوب نوشته ‏اى، ولى دلم مى ‏خواست يكى دو تا اشكال هم به حرف هاى من مى‏ كردى، تا فكرت باز شود. من هرچه گفته ‏ام تو نوشته ‏اى، اين دليل آن است كه درس را فهميده ‏اى، امّا ابتكار ندارى.

ازسلسه خاطرات تبليغي استاد قرائتي      

ادامه »