قرآن وبي توجهي به نماز
قرآن و بى توجهى به نماز
قرآن از چند گروه كه توجه به نماز ندارند به شدّت انتقاد كرده است:
1- آنها كه نماز را مسخره مى كنند:
«وَاذا نادَيْتُمْ الَى الصَّلوةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً» «1»
«هرگاه نداى نماز را بلند كنيد آنها نماز را به بازى و مسخره مى گيرند.»
2- آنها كه بى نشاط نماز مى خوانند:
«وَاذا قاموُا الَى الصَّلوةِ قامُوا كُسالى» «2»
«منافقين هرگاه به نماز مى ايستند با بى حالى و كسلى به نماز مى ايستند.»
3- آنها كه از روى ريا نماز مى خوانند:
«يُراؤُنَ النّاس وَلا يَذْكرُوُنَ اللَّهَ الاّ قَليلًا» «3»
« (منافقين) در برابر مردم ريا كارند و جز اندكى ياد خداوند نيستند.»
4- آنها كه گاهى نماز مى خوانند و گاهى نمى خوانند و در نماز خواندن سهل انگارى مى كنند:
«فَوَيلٌ لِلْمُصَلِّينَ الَّذِينَهُمْ عَنْ صَلوتِهِمْ ساهُونَ» «4»
«واى به نمازگزارانى كه نمازشان را سبك مى شمارند.»
مراد از ساهون سهو همراه با تقصير و كوتاهى است و راستى اگر سهو از نماز «ويل» دارد ترك دائمى آن چه خطرى خواهد دارد
(1). مائده/ 58.
(2). نساء، 142.
(3). همان.
(4). سوه نساء، 142
منبع :اكبرى، محمود، صدف هاى قرآنى، 1جلد، فتيان - قم، چاپ: چهارم، 1387 ه.ش. ص 175