شرط حضور در مهمانی خدا ، فقط تحمل گرسنگی نیست.
آداب مهماني ماه مبارك رمضان
«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِّلنَّاسِ وَبَینَاتٍ مِّنَ الْهُدَی وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّهٌٔ مِّنْ أَیامٍ أُخَرَ یرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیسْرَ وَلاَ یرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّهَٔ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَی مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»
ماه رمضان، ماهی است که قرآن در آن نازل شده است (و قرآن کتابی است که) هدایتگر مردم همراه با دلایل روشن هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل است، پس هر کس از شما این ماه را دریابد، باید روزه بگیرد و آنکس که بیمار یا در سفر باشد، روزهای دیگری را به همان تعداد روزه بگیرد، خداوند برای شما آسانی میخواهد و برای شما دشواری نمیخواهد (این قضای روزه) برای آن است که شما مقرر روزها را تکمیل کنید و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، به بزرگی یاد کنید، باشد که شکرگزار شوید.
در وسائل الشیعه برای اخلاق روزهدار در ضمن روایت مفصلی میخوانی: «روزهدار باید از دروغ، گناه، مجادله، حسادت، غیبت، مخالفت با حق، فحش و سرزنش و خشم، طعنه و ظلم و مردمآزاری، غفلت، معاشرت با فاسدان، سخن چینی و حرام خواری، دوری کند و نسبت به نماز، صبر و صداقت داشته و به یاد قیامت توجه خاص داشته باشد.
شرط حضور در این مهمانی، فقط تحمل گرسنگی نیست،
در حدیث میخوانیم: «کسی که از اطاعت رهبران آسمانی سرباز زند و یا در مسائل شخصی و خانوادگی با همسرش بدرفتار و نامهربان باشد و یا از تامین خواستههای مشروع او خودداری کند و یا پدر و مادرش از او ناراضی باشند، روزه او قبول نیست (1)و شرایط این ضیافت را به جای نیاورده است».
روزه گرچه فوائد و منافع طبی از قبیل دفاع و از بین بردن مواد زاید بدن را دارد؛ اما سحرخیزی و لطافت روح و استجابت دعا در ماه رمضان چیز دیگری است و محروم واقعی کسی است که از این همه خیر و برکت محروم باشد.
منبع : محسن قرائتي ، دقايقي با قرآن ( براساس تفسير نور ) ص16
1-بايد توجه كنيم كه « شرط صحت » با «شرط قبول» متفاوت است.ممکن است کسی با رعایت تمامی احکام مربوطه( يعني ترك مبطلات روزه مثل : عدم خورن وآشاميدن وعدم رساندن غبار به حلق ، عدم قي كردن ، عدم جماع و ….) ، روزه بگیرد. روزهاش صحیح است، یعنی قضا ندارد، کفاره ندارد. اما گاه روزه صحيح مي شود ولي موانعي مانع قبولي آن مي گردد كه از موانع قبولي مي توان به دروغ ، غيبت ، فحش وبد رفتاري و امثال آن اشاره نمود . كه در اين صورت گفته مي شود روزه او قبول نيست .